Το χειρότερο είναι στην ΑΕΚ να πιστέψουν πως έγινε κάτι άλλο, από αυτό που είδαν όλοι

• Ο απολογισμός της ΑΕΚ στα δέκα τελευταία ντέρμπι, η περσινή της σεζόν, η βαθμολογική της θέση σήμερα και η εικόνα της χθες, μιλούν από μόνα τους. Δεν χρήζουν βαθιάς ανάλυσης. Μιλάμε για πράγματα που λίγο πολύ όλοι τα έχουν καταλάβει.

• Το θέμα είναι αν η ΑΕΚ έχει επιθυμία ισχυρή να βγει από αυτό. Κι αν την έχει, μετά είναι το πως μπορεί ρεαλιστικά να το πετύχει.

• Σίγουρα δεν θα το πετύχει, επικεντρώνοντας σε λάθος πράγματα και με προσπάθεια να δημιουργηθεί μια ανύπαρκτη εικόνα.

• Η ΑΕΚ ούτε επικίνδυνη ήταν χθες ω σύνολο, ούτε ανταγωνιστική, ούτε είχε τις περισσότερες ευκαιρίες. Έγινε επικίνδυνη κάποιες φορές, από ενέργειες του Ολιβέιρα, του Λιβάγια και προς το τέλος και του Σιμάο.

• Μπορούμε να πείσουμε τους εαυτούς μας γι' αυτό αν θέλουμε και να χρίσουμε την Δευτέρα μια ήσυχη μέρα χωρίς ιδιαίτερα θέματα, όπως αναφέρθηκε εδώ και την προηγούμενη εβδομάδα. Αλλά δεν θα κερδίσουμε τίποτε. Μεταθέτουμε ένα μεγάλο σοκ για αργότερα.

• Η ΑΕΚ δεν θα βγει από αυτό που δημιούργησε με τα λάθη της τον τελευταίο 1,5 χρόνο εύκολα Ούτε εύκολα, ούτε γρήγορα.

• Δεν είναι ο οργανισμός που θα απαντήσει στα προβλήματα με λύσεις πολυέξοδες και ήδη έχει να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις λαθών, που εκτός των άλλων έχουν κοστίσει και πολλά χρήματα, για τα δεδομένα της οικονομικής της πολιτικής.

• Δεν θα το κάνει αυτό, ειδικά τώρα, που προσπαθεί να τελειώσει όσο πιο σύντομα, το έργο – παρακαταθήκη για το μέλλον της. Ο Γενάρης δεν θα είναι μήνας που θα λύσει όλα τα προβλήματα της ΑΕΚ με προσθήκες παικτών, ίσως ούτε και κατά προσέγγιση.

• Για ένα μεγάλο διάστημα η ΑΕΚ αναγκαστικά θα πρέπει να ψάξει να βρει η ίδια όραμα και να δώσει ενδιαφέρον και στον κόσμο της, μέσα από αυτά που διαθέτει.

• Κι εκεί πρέπει να στραφεί και στην διαχείριση της.

• Η ΑΕΚ υστερεί από τους αντιπάλους της, αλλά έχοντας πάει σε μια διαχείριση με αποκλειστικό γνώμονα την επιβίωση από αγώνα σε αγώνα, έχει παγιδευτεί σε αδιέξοδες επιλογές. Που μικραίνουν ακόμη περισσότερο τις δυνατότητες της.

• Κυνηγάει την ανατροπή μέσα από εμπνεύσεις και οράματα, πως με κάποιο μαγικό τρόπο, ένας ή δύο παίκτες που κανείς δεν υπολογίζει, θα γίνουν αυτοί που θα αλλάξουν τα πράγματα. Κάπως έτσι έχουν προκύψει ο Γιακουμάκης και ο Ντέλετιτς.

• Φοβάται το άγνωστο η ΑΕΚ αυτή την στιγμή. Δηλαδή το ποντάρισμα σε παίκτες που δεν γνωρίζουν οι άνθρωποι της, από την παρουσία τους στα ελληνικά γήπεδα.

• Έτσι, περιμένει μάταια πως οι ίδιες προβληματικές επιλογές με κορυφαία το δίδυμο Σιμόες – Γαλανόπουλου, ξαφνικά θα δώσουν διαφορετικό αποτέλεσμα!

• Χθες στο Φάληρο έκλεισε ένα κύκλος ελπίδας, που είχε ήδη αρχίσει να χάνεται βέβαια ήδη από την Λάρισα.

• Δεν καλείται η ΑΕΚ πλέον να πείσει κανέναν πως μπορεί να χτυπήσει το πρωτάθλημα με τις ίδιες πιθανότητες που έχουν οι ανταγωνιστές της.

• Δεν θα πετύχει κάτι με το να κυνηγάει ανεμόμυλους, με παράδοξους τρόπους.

• Για παράδειγμα, το σχήμα που βγήκε στο γήπεδο μετά την αλλαγή του Γαλανόπουλου με τον Σιμάο, δεν ήταν ρίσκο. Ήταν μια απίθανη ακροβασία, που έκοψε την ομάδα στα δύο. Και σε ένα σημείο που ο Ολυμπιακός είχε αρχίσει να βγάζει μια ανασφάλεια λόγω του 1-0, του άνοιξε διάπλατα τον δρόμο για να καθαρίσει το ματς.

• Δεν είχε ανάγκη ακροβασία εκεί η ΑΕΚ. Ισορροπία ήθελε που θα την κρατάει μέσα στο ματς και μαζί ανοιχτό το παράθυρο μέχρι το τέλος. Αυτό έρχεται με ορθόδοξες επιλογές, όχι με ακρότητες.

• Στα δικά μου μάτια η ΑΕΚ έχει μια ευκαιρία τώρα να κοιτάξει πιο ήρεμα το δυναμικό της και να βρει ένα τρόπο στο διάστημα που έρχεται, να πάρει περισσότερα πράγματα, από περισσότερους παίκτες.

• Στο κάτω – κάτω της γραφής, αυτό θα βοηθήσει κιόλας, να ξέρουμε ακριβώς και με τι έχουμε να κάνουμε.

• Αυτή τη στιγμή η ΑΕΚ έχει ανάγκη νέες ιδέες στην διαχείριση του ρόστερ της. Σε επίπεδο τακτικών επιλογών, επιλογής προσώπων κλπ.

• Προσωπικά, αν για παράδειγμα έχουν δίκιο όσοι θεωρούν πως από τα πέντε με έξι κεντρικά χαφ της ΑΕΚ αξίζουν μόνο οι δύο, προτιμώ να απογοητεύομαι από κάτι νέο παρά να απογοητεύομαι συνέχεια από το ίδιο πράγμα.

• Νέες εικόνες πιστεύω έχουν ανάγκη κι άλλοι. Και μέχρι να έρθει ο καιρός που θα μπορέσουν να τις δουν από προσθήκες, ας τις δουν με όποιο τρόπο υπάρχει τώρα.

ΥΓ: Όταν μιλάω για ακροβασία στην αλλαγή του Γαλανόπουλου με τον Σιμάο, δεν το λέω αρνητικά για τον Πορτογάλο. Ίσα – ίσα, νομίζω πως έδειξε πως έχει πράγματα να δώσει, μετά από δυο μήνες κοντά που εξαφανίστηκε. Είναι το μόνο χαφ της ΑΕΚ που απειλησε με γκολ και είχε δυο τρεις αλλαγές παιχνιδιού, που με τους ανάλογους παίκτες στα άκρα, μπορούσαν άνετα να είχαν πετσοκόψει την άμυνα του Ολυμπιακού.

Απλά ο Σιμάο κατά την γνώμη μου, εκεί δεν μπαίνει ως δεύτερο κεντρικό χαφ δίπλα στον μέτριο από την αρχή και κουρασμένο σε εκείνο το σημείο, Σιμόες. Μπαίνει ως τρίτο χαφ, στην θέση προφανώς ενός από τους δύο εξτρέμ, παράλληλα με μια τακτική αναδίπλωση.

Κι αν φοβάσαι τον Γαλανόπουλο λόγω της κάρτας, βάζεις και τον Κρίστιτσιτς και τον Σιμάο. Είναι πραγματικά περίεργο, πως η ΑΕΚ δεν δοκίμασε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού, να ματσάρει το πλεονέκτημα που είχε από την αρχή ο Ολυμπιακός με την επιλογή των τριών χαφ, απέναντι στο περιορισμένου ορίζοντα δίδυμο της Ένωσης στο κέντρο.

Αλλά αυτό προϋποθέτει πως σκέφτεσαι το ματς και τα δεδομένα του. Κι όχι το πως θα ανακαλύψεις ποιος μπορεί να γίνει ...ο ήρωας από το πουθενά, προορισμένος από την μοίρα να γράψει ιστορία ή ποιο θα είναι το μεγάλο κόλπο που θα ανατρέψει ριζοσπαστικά τα δεδομένα. Δεν γίνονται αυτά.

Η ΑΕΚ χρειάζεται διαχείριση πραγματικών ποδοσφαιρικών δεδομένων αυτή την στιγμή κι όχι ψάξιμο μαγικών κόλπων.